Παλαιότερα στο μάθημα της Ιστορίας διδασκόταν στα σχολεία, ότι οι Έλληνες ανήκουν στην Ινδοευρωπαϊκή ομοεθνία και η ελληνική γλώσσα είναι Ινδοευρωπαϊκή. Το δε ελληνικό αλφάβητο είναι φοινικικό. Η ιστορική έρευνα, όμως, απέδειξε ότι ούτε εμείς είμαστε Ινδοευρωπαίοι, ούτε η γλώσσα μας είναι Ινδοευρωπαϊκή, ούτε και το αλφάβητό μας φοινικικό.

Η θεωρία του Ινδοευρωπαϊσμού έχει τις ρίζες της στις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι εφεύρημα κυρίως των Γερμανών που η νικηφόρος γι’ αυτούς εξέλιξη των Ναπολεοντείων Πολέμων, συνέβαλε και αυτή στην έξαρση του γερμανικού εθνικισμού.

Έπρεπε να βρεθεί ένα έθνος Αρίων, που με τα χαρακτηριστικά του, ανάμεσα σ’ αυτά και η γλώσσα να υπερέχει των άλλων. Οι περισσότεροι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς κάνουν λόγο για την αυτοχθονία των Ελλήνων και αποδεικνύεται η ιστορική αλήθεια και η Ινδοευρωπαϊκή απάτη.

Ο Περικλής στον «Επιτάφιο» γράφει: «Θα αρχίσω την ομιλία μου πρώτα από τους προγόνους μας…Καθ’ όσον, κατοικούντες οι ίδιοι πάντοτε μέχρι σήμερα την ίδια χώρα κατά τη διαδοχή των αλλεπαλλήλων γενεών, μας την παρέδωσαν ελεύθερη δια της ανδρείας τους».

Ο Ισοκράτης στον «Πανηγυρικό», 23-24 γράφει: «Γιατί εμείς κατοικούμε σ’ αυτήν την πόλη, χωρίς να διώξουμε άλλους από εδώ, ούτε την ευρήκαμε έρημη, ούτε έχουμε συγκεντρωθεί μιγάδες από πολλά έθνη, αλλά η καταγωγή μας είναι τόσο καλή και γνήσια, ώστε τη γη από την οποία γεννηθήκαμε, την ίδια κατέχουμε χωρίς καμιά διακοπή, επειδή είμαστε αυτόχθονες και μπορούμε να ονομάσουμε την πόλη με τα ίδια ονόματα που δίνει κάποιος στους πλησιέστερους συγγενείς του».

Advertisements